ඉර හඳ පායන ලෝකේ
අලෝකය අතරේ
සැප දුක සමබර වේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
උකුලේ ලමැදේ සමබර උසුලන//
ගැමි ලිය යන ගමනේ
මුදු බඳ නැලවෙන සේ
කඳූවැටි ගංගා සාගර එකසේ //
පොළොවට සමබර වේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
වැඩිවන ආශා මැනලන වේගේ//
ජීවන මග කැලඹේ
ඒක රස මුසුවේ
මහ මඩ වගුරේ වන විල් මතුවේ
පියුම් පිපී නැටවේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
ගායනය - ඩබ්.ඩී. අමරදේව
පද රචනය - ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහ
සංගීතය - ඩබ්.ඩී. අමරදේව
අමරදේව ලකුණ ලංකාවේ කලා කෙත නම් නිලඹරට පෑයූ පුන් සඳක්ම ය. චන්දුරත්න මානවසිංහ නම් සොඳුරු මිනිසා අතින් ලියැවුණු එම අසහාය ගායන ශිල්පියාගේ තවත් එක් ගීතයක අරුත සෙවීමට ගත් වැයමකි මෙය. බුද්ධාගමෙහි ඉගැන්වෙන අනිත්‍යභාවය, අස්තිරභාවය සෑම දෙයක් ගැනම කියැවෙන මෙම ගීතය ශ්‍රාවක මනසට වින්දනයක් මෙන්ම දැවැන්ත පණිවිඩයක් ද ලබා දෙනු ලබනවා. මෙම පදවැල හඬ මෙන්ම සංගීතය ද ශ්‍රාවක හදවත් තුළටම මෙම පණිඩිඩය ලබා දෙනු ලබනවා..
ඉර හඳ පායන ලෝකේ
අලෝකය අතරේ
සැප දුක සමබර වේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
ඉර පායනකොට හඳත් පායනවා. අපිට නොපෙනුනත් ලෝකෙ කාටම හරි පේනවා. අනිවාර්යයෙන් හ‍්පායනවාමයි. ඒ වගේම තමා සැප දුක කියන්නෙත්. ඒක අනිවාර්යයෙන් සමබරයි. හරියට කන්දක් නැග්ගොත් පල්ලමක් හම්බ වෙනව වගේ.
උකුලේ ලමැදේ සමබර උසුලන//
ගැමි ලිය යන ගමනේ
මුදු බඳ නැලවෙන සේ
කඳූවැටි ගංගා සාගර එකසේ //
පොළොවට සමබර වේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
නාරිලාලිත්‍ය ගැනනෙ කියන්නෙ මේකෙන්. ගැහැණු කෙනෙක් ලතාවට ගමන් කරනකොට ලස්සනයි. පැද්දි පැද්දි ගියත් පොළවට සමබරයි නේද? ඒ වගේමයි පපුව. ඉස්සරහට ආවට බර වැඩී කියල දැනෙන්නෙ නෑනෙ. හැම දේම සමබරයි.ඉස්සරහට වැටෙන්න වගේ නෑනේ. ඒ වගේම ක‍ඳු, ගංගා, සාගර හැම එකම පොළවට සමබරයි. මුහුද ලොකුයි බරයි කියල මුහුද පැත්තට බර වැඩි වෙන්නෙ නැ නෙ. ඒ මේ ජීවිතේ කියන කතරේ සැප වගේම දුක හැම වෙලේම සමබරයි කියල කියන්නෙ. නමුත් කාන්තාවක් වැනුමකට යොදාගෙන කාන්තාව උපමා කොටගෙන රචකයා කීමට උත්සාහ ගනුයේ කාමය ද අස්ථිර බව ය. ව්‍යංගයෙන් එය රසික හදවත් තුළට ගෙන යාමට රචකයා වචන උපයෝගී කොටගෙන ඇති බවට හැඟී යයි.
වැඩිවන ආශා මැනලන වේගේ//
ජීවන මග කැලඹේ
ඒක රස මුසුවේ
මහ මඩ වගුරේ වන විල් මතුවේ
පියුම් පිපී නැටවේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
ආශාවල් වැඩිවෙන්න වෙන්න ජීවිත මග කැළඹෙනවලු. එකම තැන කරකෙනව නේද. වැඩියෙන් හම් වෙනකොට සතුටු වෙනවා. අඩුවෙන් හමුබවෙන කොට දුක් වෙනවා. එකම තැනනෙ. මඩ වගුරෙනෙ නෙළුම් පිපෙන්නෙත්. බුදුන්ට ගෞරවයෙන් පූජා කරන්නෙ ඒ නෙළුම් මයි. සුවඳයි නේ. ඒ උනාට පිපෙන්නෙ ගඳ ගහන වතුරෙ. මඩේ නේ. ඒ වගේම තමා අපේ ජීවිතෙත්. අපි ඉපදුන විදිහටම මැරෙනවට වඩා අපේ නම රැඳෙන විදිහෙ දෙයක් අපෙන් දීල මැරෙන්න කියල තමා කියන්නෙ. මෙම ආශාවන් අතරට රතිය, මුදල්, තන්හාව, ආශාව වැනි සෑම දෙයක්ම ඇතුළත් වන අතර එය කවියා "වැඩිවන ආශා මැඩලන වේගේ...." යනුවෙන් ආශාවන් නම්නොකොට පොදුවේ සියලුම ආශාවන් හඳුන්වා දීමට මෙම වචන අපූරුවට භාවිත කර ඇත.
කුණු ගොඩක ඉපදිලා කුණු ගොඩක ජීවත්වෙලා කුණු වෙලා මැරිල මැරිලත් කුණු වන ශරීරයේ අස්ථිර බව මෙයින් මනාවට පැහැදිලි වන අතර ධර්ම දේශනාවක් විනාඩි තුනකට සීමා කිරීමක් දෝයි විටෙක සිතට නැගේ. ප්‍රබල පණිවිඩයක් ඉතාමත් සරළව පැහැදිලි කරනු ලැබේ.
Watinawa godak
ReplyDelete